Het was één groot feest in de Expo Haringvliet
Bridgen bij Kleiburg is een feest.
Maar feesten bij Kleiburg is van een hogere orde, van de buitencategorie. De uitbundige viering van het 20-jarig bestaan in Expo Haringvliet was er zaterdag een treffend voorbeeld van. Het lustrum werd een knalfeest.
Liefst 122 paren meldden zich zaterdagmorgen in het restaurant Expo Haringvliet. De naam zegt het al: de Expo is een permanente tentoonstelling van de strijd tegen het water, door de eeuwen heen. Aan de muren hangen prachtige, oude vergeelde foto’s van de waternoodsramp van 1953. Stellendam lag toen onder water, Brielle bleef droog. In die tijd, 61 jaar geleden, waren de meeste leden van Kleiburg nog jong. Wil van Herpen bijvoorbeeld was zes jaar en woonde in Zwijndrecht in een dijkhuis. ‘Daar liep het water door de achterdeur naar binnen en door de voordeur naar buiten.’
Links achter in de grote zaal stond een groot, zwart monster: een dieselmotor uit 1934, vijftien duizend kilo zwaar die lang dienst deed in een gemaal bij Oude Tonge. Voorin was een klein podium waarop dia’s van 20 jaar Kleiburg de historie van de club de ganse dag in beeld brachten. Nostalgische beelden van Ans Schot, van een jonge Dick Monster, van helaas te vroeg overleden leden op de bridgeweekends.
Op deze historische plek brachten de nonnen Kaatje en Keetje (Marja Blom en Jannie Briggeman) de stemming er in nog voordat er een kaart was aangeraakt. Hans Oole deed dienst als begenadigd spreekstalmeester met zijn gave voor het gesproken woord en voorzitter Marja Blom benadrukte nog maar eens het evangelie van de club: sociaal, sportief, saamhorig.
Er werd natuurlijk gebridged. Zeven ronden van vier spellen, topintegraal. De spellen waren voor elk wat wils, samengesteld door Dik Been en gestoken door tien vrijwilligers. Maar kaarten was zaterdag slechts een leuke bijkomstigheid. Het accent lag op gezellig samenzijn, op vermaak. Na drie ronden was het tijd voor de lunch.
Dat werd door de iets te krappe zaal voor de bijna 250 man een militair aandoende operatie. Blauwe lijn, rode lijn. Eerste keer naar het buffet voor de koude hap, daarna voor de warme hap. IJsje en drank bezorgd aan tafel. Het werd een kwestie van geduld. De laatsten voor de koude hap werden de eersten voor de warme. Tussen de bedrijven door verscheen Joop Meulmeester op het toneel. Een eenmansorkest, met liedjes uit de oude doos. De grijze kuiven voelden zich weer jong bij liedjes als Sophietje van Johnny Lion en Marina van Rocco Granata. Bij covers van Elvis stonden sommigen te twisten als Chubby Checker in zijn beste dagen. De heupen vlogen gierend in het rond.
De benoeming van Herma en Jan Stricker tot lid van verdienste werd door de leden
met een staande ovatie ontvangen. De twee vormen met hun vrijwilligerswerk een schoolvoorbeeld van clubliefde.
Waarna de tweede act het podium opklom. Fer Otten, Jan Bor, Cobie van Os en Nel Eland brachten een parodie op ‘het is uit het leven gegrepen’ van Farce Majeure. Het refrein op het spandoek werd met volle borst(en) en magen luidkeels meegezongen.
Tussen alle bedrijven door maakte de zon haar opwachting en bleek het terras aan het Haringvliet een heerlijke, windstille zonnebank. Na de smakelijke lunch werden de laatste vier ronden gespeeld.
Voor de bekendmaking van de uitslag was het tijd voor het hoofdnummer, de derde en laatste act. Het werd de muzikale komedie De Rechtszaal. Een nummer dat eerder op een bridgeweekend werd opgevoerd en wegens groot succes werd geprolongeerd in de Expo. De potsierlijk verklede topbezetting bestond uit Els Venekamp, Richard Ruijgers, Els Batenburg, Marion Otten, Henk Terol, Wim Lesterhuis, Riek van Bussel, Els Stalpers en de techniek was in handen van Hans Jansen die de dia’s met de teksten van de liedjes presenteerde. Richard was met zijn witte pruik en rollator een overtuigende ‘lijdende rechter’ en Henk stal vele harten met zijn meeslepende uitvoeringen van ‘ik ben Gerrit en steel als de raven’ en ‘Sophietje’. De respons op de meezingers was groots.
Tegen die tijd, het liep tegen zessen, was het lustrum al lang en breed geslaagd. De maandenlange voorbereidingen van het organisatiecomité van Marja Blom, Eta Geuzebroek, Riet von Faber en Wil Kluijtmans (wedstrijdleiding Hans Jansen en ElsStalpers) hadden het beoogde resultaat ruimschoots overtroffen. De viering van 20 jaar Kleiburg was een voltreffer.
Zeker voor Nelleke en Loek Karssen die de drive wonnen met 68,78 procent voor Wim en Lydia Lesterhuis (63,27) en Jaap en Erna Vogel (62,92). Maar de nummers 4 t/m 122 waren minstens zo tevreden als de nummers een, twee en drie. Met dank aan het dameskwartet onder leiding van moeder overste Blom.
Rob K.
Zie ook het fotoalbum met foto's van Rob Looijen.